Մեր խոսքերն անհավատալի ուժ ունեն։ Նրանք զորություն ունեն բարձրացնելու, լուսավորելու և ոգեշնչելու, բայց նաև վնասելու, հուսահատեցնելու և ճնշելու: Ահա թե ինչու Բահաուլլան՝ մարգարեն և Բահայի հավատի հիմնադիրը, խորհուրդ տվեց մեզ խոսքի մեջ տակտ, իմաստություն և չափավորություն ցուցաբերել: Նա գրել է.
Յուրաքանչյուր բառ օժտված է ոգով, ուստի խոսողը կամ մեկնաբանը պետք է զգույշ արտասանի իր խոսքերը ճիշտ ժամանակին և տեղում, քանի որ յուրաքանչյուր բառի տպավորությունը հստակ երևում և զգացվում է: Մեծ Էակը ասում է. «Մի բառը կարելի է նմանեցնել կրակին, մյուսը՝ լույսին, և այն ազդեցությունը, որ նրանք ունեն դրսևորվում է աշխարհում:
...Մի բառը նման է գարունին, որի պատճառով գիտելիքի վարդի այգու քնքուշ սածիլները կանաչում են ու ծաղկում, իսկ մյուս բառը մահացու թույն է:
Ես չգիտեմ ձեր մասին, բայց կարծում եմ, որ աշխարհին ավելի քիչ կրակ և ավելի շատ լույս է պետք, ավելի քիչ թույն և ավելի շատ սեր: Սա սկսվում է ձեր խոսքերում անթերի լինելուց:
Իր «Չորս համաձայնագրերը» գրքում Դոն Միգել Ռուիսը սահմանեց «մեր խոսքի ամբողջականությունը» որպես առաջին պայմանավորվածությունը, որը մենք պետք է կնքենք ինքներս մեզ հետ, որպեսզի խուսափենք ավելորդ տառապանքներից և ապրենք ուրախ և հագեցած կյանքով:
Հաշվի առնելով, որ «անթերի» բառը գալիս է լատիներեն «impeccabilis»-ից, որը լատիներեն «in-» նախածանցի միաձուլումն է, որը նշանակում է «ոչ» և «peccare» բայը, որը նշանակում է «մեղանչել», Դոն Միգել Ռուիսը սահմանում է անբասիր բառը որպես առանց մեղքի խոսք:
Հենվելով Բահայի սուրբ գրվածքների առաջնորդության վրա՝ ահա հինգ եղանակներ, որոնցով մենք կարող ենք կատարելագործել մեր խոսքը:
1. Մի խաթարեք ինչ-որ մեկի վստահությունը
Չորս համաձայնագրերում Դոն Միգել Ռուիսը պատմում է մի գեղեցիկ փոքրիկ աղջկա մասին, ով սիրում էր երգել, մինչև որ մայրը, լարված լինելով աշխատանքում և տառապելով սարսափելի գլխացավից, ասաց նրան. Դու վատ ձայն ունես. Կարող ես պարզապես լռել: Թեև մայրը չէր կարծում, որ դուստրը վատ ձայն ունի, բայց նա իր վրդովմունքը թափեց նրա վրա։ Ու չնայած աղջիկը գեղեցիկ ձայն ուներ, նա հավատաց մոր ասածին և այլևս չերգեց։
Այս պատմությունը արձագանք գտավ իմ մեջ, քանի որ ես և մայրս նույն բանն էինք ապրում, թեև տարբեր մարդկանց հետ: Երբ մայրս դեռահաս էր, նա քույրերի հետ ակապելլա էր երգում։ Նրա ձայնը դուր եկավ իր քաղաքում, և Դետրոյտի ընկերները նրան խրախուսեցին մասնակցել տաղանդների մրցույթին, ովքեր փնտրում էին The Jackson 5-ի կանացի տարբերակը: Այնուամենայնիվ, նրա վստահությունը սասանվեց, երբ ընկերն ասաց նրան. <<Չգիտեմ ինչու ես անընդհատ երգում։ Դու լավ ձայն չունես>>: Նա մինչ օրս հազվադեպ է երգում հանրության առաջ, բացառությամբ այն օրորոցայինների, որոնք նա երգում է իր թոռների համար և այն աղոթքներից, որոնք նա երգում է բահայի հավաքույթներին:
Դոն Միգել Ռուիսը բառերի այս բռնի օգտագործումն անվանում է «կախարդություն անել», քանի որ, ինչպես նա է բացատրում, «Երբ մենք կարծիք ենք լսում և հավատում դրան, մենք համաձայնության ենք գալիս դրա հետ, և այն դառնում է մեր հավատի համակարգի մի մասը»: Երբ այս համոզմունքները բացասական են և սահմանափակող, դրանք կարող են իջեցնել մեր ինքնագնահատականը, խաթարել մեր ինքնավստահությունը և խլել մեր ուրախությունը: Երբ տարրական դպրոցում էի սովորում, անընդհատ երգում էի, մինչև որ մտերիմ բարեկամս ասաց, որ ես այնքան էլ լավ երգիչ չեմ։ Այդ ժամանակվանից ես միայն թույլ տվեցի մայրիկիս լսել, թե ինչպես եմ երգում:
Այսպիսով, ես հասկանում եմ, թե ինչու են Բահայի սուրբ գրվածքներն ասում, որ բառերը կարող են լինել «նույնիսկ մահացու թույն»: Մենք պետք է օգտագործենք մեր խոսքերը մարդկանց վեր բարձրացնելու, ոչ թե վար գցելու համար:
2. Զերծ մնացեք զրպարտությունից և չարախոսությունից
Մարդկանց կոտրելու լավագույն միջոցներից մեկը զրպարտությունն է: Մերիամ-Վեբսթեր բառարանը սահմանում է «չարախոսությունը» որպես «չար կամ գարշելի բաներ ասել մի մարդու մասին (օրինակ՝ մեկի, ով ներկա չէ): Բահայի հավատում արգելված է զրպարտությունը, չարախոսությունը և սխալներ փնտրելը: Բահաուլլան գրել է.
Մի՛ շնչիր ուրիշների մեղքերով, մինչդեռ դու ինքդ մեղավոր ես: Եթե այս պատվիրանը խախտեք, անիծված կլինեք, և ես դրա մասին եմ վկայում։
Դոն Միգել Ռուիսը բամբասանքը համեմատել է համակարգչային վիրուսի հետ։ Նա բացատրում է. «Մի փոքր ապատեղեկատվությունը կարող է խաթարել մարդկանց միջև հաղորդակցությունը՝ պատճառ դառնալով, որ յուրաքանչյուր մարդ, ում դիպչում է, վարակվի և վարակիչ դառնա մյուսների համար: Պատկերացրեք, որ ամեն անգամ, երբ ուրիշները բամբասում են ձեզ հետ, նրանք ձեր մտքում համակարգչային վիրուս են տնկում, ինչը ստիպում է ձեզ ավելի ու ավելի քիչ հստակությամբ մտածել: Ապա պատկերացրեք, որ փորձելով մաքրել ձեր սեփական շփոթությունը և թույնից որոշակիորեն ազատվելով, դուք բամբասում եք և տարածում այդ վիրուսները մեկ ուրիշի վրա»:
Չարախոսությունը և զրպարտությունը կարող են ոչ միայն վնասել անհատական հարաբերություններին, այլև կարող են ավելի լայնածավալ վնաս պատճառել մարդկանց մեծ խմբերի կարծրատիպային ձևավորման տեսքով: Ինչպես գրել է Դոն Միգել Ռուիսը. «Երբ մենք աշխարհին նայում ենք համակարգչային վիրուսի ոսպնյակի միջով, հեշտ է արդարացնել ամենադաժան պահվածքը։
Այն, ինչ մենք չենք տեսնում, այն է, որ մեր բառի սխալ օգտագործումը մեզ ավելի խորն է մղում դժոխք»:
3. Խուսափեք ուրիշներին հայհոյելուց և վատաբանելուց
Ինչ-որ մեկը մի անգամ ինձ ասաց. «Ես չեմ զրպարտում: Եթե ինչ-որ մեկին ինձ դուր չի գալիս, ես նրան կասեմ երեսին»: Թեև այս անձը չի զրպարտել, բայց անշուշտ այս կերպ ներդաշնակ հարաբերություններ չի ստեղծել։ Բահաուլլան գրել է.
Մի պղծեք ձեր լեզուները՝ հայհոյելով և զրպարտելով որևէ մեկի հոգին ... Տխրության, առավել ևս տարաձայնությունների ու կռվի պատճառ մի եղեք:
Անկախ նրանից, թե դուք հայհոյում եք ինչ-որ մեկին կամ հայհոյում եք ընդհանրապես՝ ձեր ներկայիս իրավիճակի վերաբերյալ հիասթափություն հայտնելու համար, հայհոյանք օգտագործելը երբեք ձեզ ուրախություն չի պատճառի:
Երբ դու անթերի ես քո խոսքում, քեզ լավ ես զգում. դու քեզ երջանիկ ու խաղաղ ես զգում,- գրել է Դոն Միգել Ռուիսը։ - Բառերն օգտագործեք ճիշտ նպատակով: Օգտագործեք դրանք՝ ձեր սերը կիսելու համար։
4. Օգտագործեք ձեր խոսքերը մարդկանց ոգեշնչելու համար
Բահաուլլան գրել է.
Բարի խոսքը մագնիս է մարդկանց սրտերի համար: Այն հոգևոր հաց է, այն բառերին իմաստ է հաղորդում, այն իմաստության և ըմբռնման լույսի աղբյուր է...
Բահայիներին հրահանգված է օգտագործել բարի խոսքեր և գործեր կատարել.
Հարստացրե՛ք աղքատներին, հարություն տվեք ընկածներին, մխիթարե՛ք սգավորներին, բուժե՛ք հիվանդներին, հանգստացրե՛ք վախկոտներին, փրկե՛ք ճնշվածներին, հուսադրե՛ք անհույսներին, ապաստանե՛ք ընչազուրկներին:
Երբ մեր խոսքերն ու գործերը նման են գեղեցիկ աղոթքների, մենք ավելի շատ լույս և սեր ենք բերում այս աշխարհ: Իհարկե, այս ամենը հնարավոր չէ անել առանց ճշմարտության։
5. Ասեք ճշմարտությունը
Բահայի գրվածքներն ասում են, որ «ճշմարտությունը մարդկային աշխարհի բոլոր առաքինությունների հիմքն է, և առանց դրա բարգավաճումն ու փրկությունը անհասանելի են Աստծո բոլոր աշխարհներում գտնվող որևէ հոգու համար: Երբ այս սուրբ հատկությունը ամուր հաստատվի մարդու մեջ, կիրականանա բոլոր երկնային առաքինությունների ձեռքբերումը»։
Սա պահանջում է ճշմարտացի լինել մեր բոլոր շփումներում և ապրել ազնիվ ու վստահելի կյանքով: «Անկեղծ խոսեք. Ասացեք միայն այն, ինչ նկատի ունեք: Խուսափեք այս բառն օգտագործել ձեր դեմ խոսելու կամ ուրիշների մասին բամբասելու համար: Խոսքերի ուժն օգտագործեք ճշմարտության և սիրո ուղղությամբ»,- խորհուրդ է տալիս Դոն Միգել Ռուիսը:
«... Խոսքի անթերիությունը կարող է ձեզ տանել դեպի անձնական ազատություն, դեպի մեծ հաջողություն և առատություն, այն կարող է խլել վախը և այն վերածել ուրախության և սիրո»։
