Բեմը կլինի ապագայի ամբիոնը։
Աբդուլ-Բահա, մեջբերված Լուլի Մեթյուսի կողմից Թագավորության երեխաների ամսագրում, 1923 թվականի հունիս:
Արվեստն ունի իր հաղորդագրությունները կիսելու եզակի և հրաշալի ունակություն՝ առանց մարդկանց ստիպելու իրենց ուսուցանվող, աշակերտ կամ դասախոսական զգալու: Մենք շատ բան ենք սովորում երգի բառերից, վիզուալ արվեստից, կինոյից և թատրոնից.
Ոչ, թատրոնը արդյունաբերություն չէ... եկեք գաղափարները ապրանքի մակարդակի չնվազեցնենք։ Թատրոնը շուկա չէ... Թատրոնը բարոյականության դպրոց չէ՞։ Սա ամբիոն չէ՞։ Վիկտոր Հյուգոն Լուկրեցիա Բորջիայի նախաբանում ասում է. Թատրոնը հարթակ է, թատրոնը՝ ամբիոն։
Թատրոնը ամբիոնն է, որը ազդեցության ամենահզոր միջոցն է։ Կոնստանտին Սերգեևիչ Ստանիսլավսկի, մեջբերում Սոնյա Մուր, Ստանիսլավսկու համակարգ ,Դերասանի մասնագիտական վարպետություն
Այն մշակութային և բարոյական դաստիարակության հաստատություն է. այն բացի ժամանց լինելուց, պետք է զարգացնի մարդկանց ճաշակը և բարձրացնի նրանց մշակույթի մակարդակը։ Դա պետք է լինի գեղեցիկ ժամանց, և այն պետք է մարմնավորի լուրջ գաղափարներ։
Մեծ դրամայի ուսուցիչ Ստանիսլավսկին ճանաչում և ատում էր այն բացասական ազդեցությունները, որոնք կարող են ներթափանցել և ապականել դերասանի հոգին: Նման արդյունքը կանխելու համար նա մշակեց վերապատրաստման համակարգ, որը նախատեսված էր դերասանին և նրա արվեստը բարձրացնելու ամենավեհ, առավել դրական մակարդակի վրա.
Որոշ դերասաններ և դերասանուհիներ սիրում են բեմն ու արվեստը, ինչպես ձկները՝ ջուրը: Նրանք վերածնվում են արվեստի մթնոլորտում։ Մյուսները սիրում են ոչ թե արվեստը, այլ դերասանական կարիերան, հաջողությունը. նրանք վերածնվում են կուլիսային մթնոլորտում։ Առաջինները գեղեցիկ են, մնացածը՝ վուլգար... Մեծ գայթակղություն է միշտ հանրության մեջ լինելու, ցուցամոլության ու ցուցադրվելու, ծափահարությունների, լավ ակնարկների և այլնի սովորությունը; նա վարժեցնում է դերասանին երկրպագելու համար. դա փչացնում է: Նրա մեջի փոքրիկ ամբիցիոզ մարդը սկսում է անընդհատ քծնանքի կարիք ունենալ... Նման հետաքրքրություններով բավարարվելու համար պետք է լինել միջակ և գռեհիկ: Լուրջ արվեստագետը չի կարող երկար ժամանակ բավարարվել նման գոյությամբ, բայց մակերեսային մարդիկ ստրկացած են բեմի գայթակղությունների կողմից ու փչանում են։ Այդ իսկ պատճառով մեր աշխատանքում, առավել քան որևէ այլ գործի մեջ, մենք կարիք ունենք անընդհատ վերահսկելու ինքներս մեզ։ Դերասանին զինվորական կարգապահություն է պետք։
Այսպիսով, Ստանիսլավսկին զգուշացրել է․
Նույն ուժով, որով թատրոնը կարող է ազնվացնել հանդիսատեսին, կարող է փչացնել, նվաստացնել, ապականել ճաշակը, իջեցնել կրքերը, վիրավորել գեղեցկությունը...
Նա բացատրել է.
Իմ խնդիրն է բարձրացնել արվեստագետների ընտանիքը տգետ, կիսակրթ ու շահարկողներից և երիտասարդ սերնդին փոխանցել, որ դերասանը գեղեցկության և ճշմարտության քահանան է։
Բահայի ուսմունքները ներառում են նմանատիպ հրահանգներ բոլոր արվեստագետների համար: Նրանք դիմում են նկարչի ստեղծագործության շարժիչ ուժին, որը նաև օգնում է կառավարել էգոն.
Բոլոր արվեստներից և գիտություններից երեխաներին ուղղորդեք սովորելու այն, ինչը օգուտ կբերի մարդուն, կապահովի նրա առաջընթացը և կբարձրացնի նրա կոչումը: Բահաուլլա, Հուշատախտակներ
Այն ամենը, ինչ գրված է, չպետք է անցնի տակտի ու իմաստության սահմանները, իսկ կաթին բնորոշ որակը պետք է թաքնվեն այնտեղ օգտագործվող բառերի մեջ, որպեսզի աշխարհի երեխաները դրանով սնվեն ու հասունանան։ Նախկինում ասել ենք, որ մի բառը գարնանային ազդեցությունն է թողնում և սրտերը դարձնու է թարմ ու կենսունակ, իսկ մյուսը նման է բուսական հիվանդության, որի պատճառով ծաղիկներն ու կանաչը թառամում են: Բահաուլլա
Մենք օրինական ենք դարձրել ձեզ երաժշտություն լսելը և երգելը: Ուշադրություն դարձրեք, սակայն, որ դա լսելը ձեզ չի ստիպում դուրս գալ պարկեշտության և արժանապատվության սահմաններից։ Թող ձեր ուրախությունը լինի Իմ Մեծ Անվանից ծնված ուրախությունը, այն Անունը, որը հիացմունք է բերում սրտերին և լցնում է բոլոր նրանց մտքերը, ովքեր մոտենում են Աստծուն: Մենք, իսկապես, ստեղծել ենք երաժշտությունը՝ որպես սանդուղք ձեր հոգիների համար, միջոց, որով նրանք կարող են բարձրանալ դեպի բարձր թագավորություն. Այսպիսով, թող նրանք չդառնան եսասիրության և կրքերի թևեր: Իսկապես, մենք չենք ուզում տեսնել ձեզ հիմարների կողքին։ Բահաուլլա, Ամենասուրբ Գիրք
Բահայիների տեսանկյունից արվեստը գոյություն ունի մարդկային հոգին բարձրացնելու համար:
