Երազում մարգարեի և Բահայի հավատի հիմնադիրի՝ Բահաուլլայի որդին և իրավահաջորդը՝ Աբդուլ-Բահան շատ խիստ տոնով ասաց. «Դուրս արի քաղաքից։ Դուրս արի քաղաքից»։
Այդ ժամանակ ես ապրում էի Տորոնտոյում՝ աշխատելով իմ հիմնադրած սոցիալական ծառայությունների գործակալությունում։ Ես օտարացած էի ընտանիքիցս և բաժանված ամուսնուցս, ուստի գործակալությունը դարձավ իմ ընտանիքը։ Ես նոր էի սկսում հաղթահարել մանկության բռնության հետևանքները և այցելում էի թերապևտների, որոնք օգնում էին ինձ։ Քաղաքից հեռանալը նշանակում էր ետևում թողնել ամեն ինչ։
Բայց Աբդուլ-Բահայի նկատմամբ հարգանքից ելնելով՝ ես լուրջ ընդունեցի երազը և հնարավորինս շուտ լքեցի քաղաքը՝ ամեն ինչ լուծելու համար։ Մեկ ամսվա ընթացքում ես գտա նոր աշխատանք և թերապևտ, որը մասնագիտացած էր մանկական սեռական բռնության մեջ և նույնպես վերջերս էր տեղափոխվել այդ տարածք։ Հրաշք հրաշքի հետևից։ Ես դա ընդունեցի որպես նշան, որ Աստված պարգևատրում է հնազանդությունը։
1919 թվականին Աբդուլ-Բահան ելույթ ունեցավ, որում նկարագրեց իր մոտ եկած ուխտավորների համար երազների երեք տեսակ.
Կա երեք տեսակի երազ։ Մեկը իրական տեսիլքն է, որը նման է առավոտյան լույսին և մեկնաբանության կարիք չունի։ Տեսնվածը նույնությամբ կատարվում է։ Բայց մարդկանց մեծ մասը նման երազներ չի տեսնում։ Յուրաքանչյուր մարդու կյանքում կարող է պատահել, որ նրա սիրտն ու միտքը ազատ և զերծ լինեն կեղծ ենթադրություններից։ Այդ դեպքում այն, ինչ բացահայտում է հոգին, համապատասխանում է իրականությանը։ Սա իրական տեսիլքն է, որը մեկնաբանության կարիք չունի. սա իրականություն է։
Երազների երկրորդ տեսակը նրանք են, որոնք մեկնաբանության կարիք ունեն, քանի որ երազողի միտքը կամ սիրտը լի է կեղծ ենթադրություններով։ Երբ հասնում են հոգևոր ուղուն, այն պետք է մեկնաբանվի՝ կեղծ մտքերը առանձնացնելով հոգևոր հայտնություններից։
Երազի մյուս տեսակը շփոթեցնող երազն է։ Օրինակ՝ օրվա ընթացքում մարդը ներքաշվում է վեճի կամ կռվի մեջ։ Հետագայում, երազների աշխարհում, նրան նույն հանգամանքներն են հայտնվում։ Սա շփոթեցնող երազ է։ Այն մեկնաբանություն չունի և բացահայտումներ չի պարունակում։ Մինչև մարդու երազ տեսնելը, նա գտնվում էր մոլորության մեջ։ Ակնհայտ է, որ նման երազը մեկնաբանություն չունի և շփոթեցնող է։
Գիտականորեն հաստատված է, որ երազները կարող են առաջանալ բազմաթիվ պատճառներով, այդ թվում՝ հոգնածությունից և վախից։ Սակայն հոգևոր իմաստով, ինչպես նշել է Աբդուլ-Բահան, երազները երբեմն կարող են պարունակել ապագայի իրական տեսիլքներ կամ Աստծո կողմից մարդուն ուղղված ուղերձներ։
Բահայի ուսմունքների այլ մասերում մենք սովորում ենք, որ երազները կարող են պարունակել գաղտնիքներ և իմաստություն, որ դրանք թույլ են տալիս մեզ կանխատեսել ապագա իրադարձությունները, և որ դրանք կարող են օգնել մեզ որոշումներ կայացնել և լուծել խնդիրներ, որոնք չեն կարող լուծվել արթուն վիճակում։ Կան երազներ, որոնք ճշմարիտ են, և երազներ, որոնք կեղծ են, և մենք կարող ենք խնդրել Աստծուն, որ նա ասի տարբերությունը, և կան երազներ, որոնք ոչ մի արդյունքի չեն հանգեցնում։
Միևնույն ժամանակ, շատ երազներ ենթարկվում են երազողի մտքի ազդեցությանը, և մենք չպետք է չափազանց կապված լինենք դրանց հետ։ Չար զգացմունքները կամ չար ազդակները կխեղաթյուրեն մեզ հասնող ցանկացած ոգեշնչող տպավորություն, և մենք պետք է փորձարկենք երազներում ստացած տպավորությունները՝ համեմատելով դրանք Խոսքի հայտնության հետ և տեսնելով, թե արդյոք դրանք լիովին ներդաշնակ են այս հոգևոր ուսմունքների հետ։
Բայց երազները նույնպես կարող են շատ կարևոր լինել։ Բահաուլլան աղոթք է հայտնել, որը մենք կարող ենք արտասանել՝ երազներում սովորածը ամրապնդելու համար.
Ես աղաչում եմ Քեզ, Քո կամքի զորությամբ և Քո նպատակի անդիմադրելի ուժով, այն, ինչ Դու ինձ հայտնել ես երազներում, դարձրու Քո սիրո ապաստարանների ամենահաստատ հիմքը, որոնք գտնվում են Քո սիրելիների սրտերում, և Քո շնորհի և Քո սիրառատ բարության նշանների հայտնության լավագույն գործիքը։ Սահմանիր ինձ համար Քո ամենավեհ գրիչով, ո՛վ իմ Տեր, այս աշխարհի և գալիք աշխարհի բարին։ Ես վկայում եմ, որ Քո ձեռքում են բոլոր բաների սանձերը։ Դու փոխում ես դրանք, ինչպես կամենում ես։ Չկա Աստված, բացի Քեզանից՝ Հզորից, Հավատարիմից։ Դու ես Նա, Ով Քո հրամանով նվաստացումը վերածում է փառքի, թուլությունը՝ ուժի, անզորությունը՝ զորության, վախը՝ հանգստության և կասկածը՝ վստահության։ Քեզանից բացի ուրիշ Աստված չկա՝ Հզոր, Ողորմած։
Մենք բոլորս երազո ենք տեսնում, և երազները կարող են հատկապես կարևոր դեր խաղալ երեխաների կյանքում։ «Քաղցր երազներ» -ը հաճախ վերջին բանն է, որ երեխան լսում է քնելուց առաջ։ Երբեմն մտածում եմ, թե արդյոք պետք է վերանայենք այս խոսքի սովորությունը, հատկապես որ երեխաների երազները հաճախ միշտ չէ, որ քաղցր են լինում։ Հաճախ նրանք երազ ես տեսնում մահճակալի տակ գտնվող հրեշների մասին։ Հնարավոր է՝ զգայուն երեխաները, ովքեր քաղցր երազներ չեն տեսնում, որոշ չափով զգում են, որ չեն հնազանդվում իրենց ծնողներին, երբ մղձավանջներ են տեսնում և, որպես արդյունք, նրանք կարող են մեծանալ և դառնալ երեխաներ, որոնք չեն հավատում Աստծուն։ Քանի որ նրանք արդեն հիասթափեցրել են իրենց ծնողներին, և Աստված, անշուշտ, նրանց քաղցր երազներ չի տվել, ինչո՞ւ պետք է նրանք հնազանդվեն այն Աստծուն, ով անտարբեր է…։ Սա կարող է մի փոքր չափազանցություն լինել բայց թերապևտները կասեն ձեզ, որ մեկ առանձին դեպք, որը սխալ է մեկնաբանվել երեխայի կողմից, անշուշտ կարող է ազդեցություն ունենալ մեծահասակի վրա։
Երբ երեխան գիշերը պառկում է քնելու՝ անհանգստանալով երազում հրեշ տեսնելու համար, նրան «քաղցր երազներ» տեսնելու փոխարեն, գուցե ավելի լավ կլինի նրա մտքի և հոգու համար արտասանել Բաբի կողմից բացահայտված այս աղոթքը՝ որպես իր լսած վերջին բանը.
Տե՛ր, պաշտպանիր մեզ այն ամենից, ինչ մեր առջևում է և մեր ետևում, մեր գլխավերևում, մեր աջ և մեր ձախ կողմում, մեր ոտքերի տակ և բոլոր կողմերից, որոնց մենք ենթարկվում ենք: Իսկապես, Քո պաշտպանությունը ամեն ինչի վրա անսպառ է:
Երբևէ տեսե՞լ եք երազ, որը կարևոր է եղել ձեզ համար և պատկանել է այս կատեգորիաներից մեկին: Երբևէ տեսե՞լ եք երազ, որը փոխել է ձեր կյանքը: Կիսվեք ձեր փորձով ստորև բերված մեկնաբանություններում:
