Բահայի հավատքը՝ առաջին համաշխարհային կրոնը, որի պատմությունը համընկնում է զանգվածային լրատվամիջոցների տարածման հետ, ծագել է 1844 թ-ի մայիսի 22-23-ի գիշերը Շիրազում, երբ Բաբը հայտարարեց իր առաքելության մասին: Իսկ հաջորդ օրը, Միացյալ Նահանգներում, Սամուել Ֆ. Բ. Մորզեն ուղարկեց առաջին պաշտոնական հեռագրական հաղորդագրությունը՝ աստվածաշնչյան մեջբերում, Թվեր 23։23-ից. «Ի՞նչ ստեղծեց Աստված»:
Այդ օրվանից նոր տեխնոլոգիաների իրար հաջորդող սերունդները հեղափոխեցին հաղորդակցությունն ու տրանսպորտը, ինչը ի վերջո հանգեցրեց այսօրվա փոխկապակցված աշխարհին:
Կապի և տրանսպորտի այս առաջընթացը էական նշանակություն ունի Բահայի հավատքի մեկ աշխարհի տեսլականն իրականացնելու համար: «Երկիրը մեկն է, և մարդիկ նրա քաղաքացիներն են», - գրել է Բահաուլլան: Ինչպես որոշակի քաղաքի, նահանգի կամ երկրի քաղաքացիներին անհրաժեշտ են հավաստի, փաստերի վրա հիմնված լուրեր՝ իրենց անհրաժեշտ տեղեկատվությունը տրամադրելու համար, այնպես էլ աշխարհի քաղաքացիներին անհրաժեշտ են նորություններ՝ իրենց համաշխարհային իրադարձությունների մասին տեղեկացված պահելու համար:
Այսպիսով, Բահաուլլան դարձավ Աստծո առաջին դեսպանորդը, ով հատուկ հրահանգներ տվեց լրատվամիջոցներին: Ավելի քան մեկ դար առաջ նա անդրադարձավ լրատվամիջոցներին առնչվող խնդիրներին, որոնք այսօր էլ մարտահրավեր են նետում մեզ՝ ճշմարտություն, արդարություն, ճշգրտություն և հուսալիություն: Բահաուլլան գրել է.
Այս Օրը մարդկանց աչքի առաջ բացահայտվում են երկրի գաղտնիքները։ Արագաշարժ թերթերի էջերն իսկապես աշխարհի հայելին են։ Դրանք արտացոլում են տարբեր ժողովուրդների ու ցեղերի գործերն ու ձգտումները։ Նրանք և՛ արտացոլում են դրանք, և՛ դարձնում են հայտնի: Նրանք լսողությամբ, տեսողությամբ ու խոսքով օժտված հայելի են։ Սա զարմանալի ու հզոր երևույթ է։ Սակայն նրանք, ովքեր գրում են, պետք է մաքրվեն չար կրքերի ու ցանկությունների ազդակներից և հագնեն արդարության ու անաչառության հագուստ։ Նրանք պետք է հնարավորինս ուսումնասիրեն իրավիճակները և հաստատեն փաստերը, այնուհետև դրանք գրեն:
Լրագրողական դպրոցները դեռ սովորեցնում են ուսանողներին օբյեկտիվության, հավասարակշռության, արդարության, ճշգրտության և ճշմարտության սկզբունքները: Սակայն այսօր շատ մարդիկ, այդ թվում՝ մտահոգ լրագրողները, բողոքում են լրատվամիջոցների կողմնակալությունից, ոչ ճշգրիտ կամ կեղծ հաղորդագրություններից, սենսացիոնիզմից և ամենակարևոր իրադարձությունները չլուսաբանելուց:
Բահաուլլան քաջատեղյակ էր այդ մտավախությունների մասին արդեն 19-րդ դարի վերջին, երբ «դեղին մամուլի» էքսցեսները նոր էին սկսում զարգանալ, և նույնիսկ զգում էր դրանց խայթոցը։ Վերը մեջբերված պարբերությունից անմիջապես հետո Բահաուլլան գրել է.
Ինչ վերաբերում է այս Հալածյալին, ապա թերթերում գրվածների մեծ մասը զուրկ է ճշմարտությունից։ Ազնիվ խոսքն ու ճշմարտացիությունը իրենց բարձր կոչման ու դիրքի պատճառով համարվում են գիտելիքի հորիզոնում փայլող արև։
Բահաուլլան գրել է, որ մի քանի թերթեր սխալմամբ նշում են, որ նա Պարսկաստանից «փախել է» Իրաք, երբ իրականում պարսկական կառավարությունը հրամայել է նրան աքսորել՝ իր նոր Հավատքը քարոզելու համար.
Ողորմած Աստված։ Այս Հալածյալը ոչ մի պահ չի թաքցրել Իրեն: Ընդհակառակը, Նա միշտ մնում էր անսասան ու տեսանելի բոլոր մարդկանց աչքի առաջ։
Բահաուլլայի ժամանակաշրջանի շատ թերթեր, անշուշտ, «զերծ չէին չար կրքերի և ցանկությունների ազդակներից». նրանք հաճախ շեշտում էին սկանդալների բորբոքումն ու սենսացիոնիզմը, չարագուշակ վերնագրերը, անանուն աղբյուրներին ապավինելը, մրցակիցներից ,փախցնելուե անողոք փորձերը: Ինչպես նաև բացահայտ ռասիզմ և սեքսիզմ էին սերմանում: Որոշ թերթեր զոհաբերում էին ճշմարտությունը՝ ավելի շատ վաճառքներ ունենալու համար։
Ժամանակակից շատ լրատվամիջոցներում այս իրավիճակը պահպանվում է այսօր, որը միայն սրվել է մեդիա տեխնոլոգիաների տարածմամբ: Համացանցը թույլ է տալիս, որ պատմությունները՝ ճշմարիտ կամ կեղծ, ակնթարթորեն տարածվեն աշխարհով մեկ: Սոցիալական մեդիա ընկերությունները լայնորեն քննադատվում են կեղծ և ոչ ճշգրիտ ,լուրիե և ատելության խոսքի տարածումը չվերահսկելու համար, քանի որ նրանց շահույթը կախված է օգտատերերին հնարավորինս առցանց պահելուց: Ողբերգական է թվում, որ վրդովված մարդիկ՝ ,չար կրքերից ու ցանկություններիցե դրդված, ավելի հաճախ են տարվում, քան ճշմարտությունը սթափ դատող մարդիկ, ովքեր ,հնարավորինս խորանում են իրավիճակի և փաստերի մեջ:
Բայց իրավիճակը ամբողջովին բացասական չէ։ Կազմակերպությունները, որոնք ցանկանում են բարձրաձայնել ճնշված փոքրամասնությունների տեսակետները, նպաստել տարբեր խմբերի միջև հաշտեցմանը և միասնությանը և գտնել բռնության և հակամարտությունների այլընտրանքներ, այժմ կարող են իրենց ուղերձը հասցնել նվազագույն ծախսերով և սարքավորումներով: Այս պատմությունները կարող են ավելի դժվար գտնվել մանրուքների և բացասականության մեջ, բայց դուք կարող եք գտնել դրանք, եթե մի փոքր փնտրեք:
Բացի լրագրության չափանիշներից, բահայի որոշ սկզբունքներ կիրառվում են բոլորի համար, ներառյալ նրանց, ովքեր հաղորդում են նորություններ և բոլոր նրանք, ովքեր օգտագործում են դրանք, ինչպես այս մեջբերումը Աբդուլ-Բահայի գրություններից.
Ճշմարտությունը, շիտակությունն ու ազնվությունը արդարների հատկանիշներն են և մաքուրներին բնորոշ հատկանիշները: Ճշմարտությունը որակներից լավագույնն է, քանի որ այն ներառում է բոլոր մյուս առաքինությունները: Ճշմարիտ մարդը պաշտպանված կլինի բարոյական բոլոր վշտերից, կխուսափի ամեն չար արարքից և հեռու կմնա ամեն չար գործից, քանի որ բոլոր արատներն ու չար գործերը ճշմարտության հակառակն են, և ճշմարիտ մարդը նրանց բոլորին ծայրահեղ զզվանքով կնայի: Իր Վստահության գրքում Բահաուլլան չափանիշներ է սահմանել ոչ միայն ճշմարիտ խոսքի, այլև խոսքի ձևի համար.
Որովհետև լեզուն մարող կրակ է, իսկ խոսքը` մահացու թույն: Նյութական կրակը կլանում է մարմինը, իսկ լեզվի կրակը՝ ինչպես սիրտը, այնպես էլ հոգին: Առաջինի ուժը տևում է ընդամենը կարճ ժամանակ, մինչդեռ երկրորդի ազդեցությունը տևում է մեկ դար։
Լրատվամիջոցներում և մեր ամենօրյա խոսքում նման բարձր չափանիշների պահպանումը մարդու համար կարող է անհնարին թվալ, համենայնդեպս, այսօր դա այդպես է: Բայց պատկերացրեք մի աշխարհ, որտեղ մենք ռմբակոծված չենք բացասականությամբ, որտեղ հաշտեցման և միասնության պատմությունները նույնքան հաճախ են հայտնվում վերնագրերում, որքան ատելության և հակամարտությունների պատմությունները: Պատկերացրեք մի աշխարհ, որտեղ դուք կարող եք մտածել, որ բոլորը գիտակցում են իրենց աստվածատուր ներուժը, մի աշխարհ, որտեղ շատ ավելի քիչ ռեսուրսներ են ծախսվում զենքի և պատերազմի վրա: Մենք կարող ենք սկսել ճանաչել և գիտակցել այս իրականությունը՝ պատմելով մարդկանց բազմաթիվ պատմություններ, ովքեր այսօր ձգտում են հիմք դնել այս ապագա աշխարհի համար:
Այս անպտուղ վեճերը, այս ավերիչ պատերազմները կդադարեն, և կգա մեծագույն խաղաղությունը, - հայտարարել է Բահաուլլան: Բահայիները հավատում են, որ մի օր կլինի համաշխարհային խաղաղություն: Երբ դա տեղի ունենա, ամբողջ աշխարհի բահայիները կնշեն «հրաշալի և հզոր երևույթը», որը բացահայտվել է Բահաուլլայի կողմից ավելի քան մեկ դար առաջ, քանի որ լրատվամիջոցներն ամենուր հրապարակում են այս կարգախոսը. «Համաշխարհային խաղաղությունը եկել է»:
