Ձեր առողջության մասին հոգալը կատարվում է երկու նպատակներով. Մարդը կարող է լավ հոգ տանել իր մարմնի մասին, որպեսզի բավարարի իր անձնական ցանկությունները։ Կամ նա կարող է հոգ տանել իր առողջության մասին՝ մարդկությանը ծառայելու բարի մտադրությամբ և ապրել այնքան երկար, որպեսզի կատարի իր պարտքը մարդկության հանդեպ: Վերջինս շատ գովելի է։ Աբդուլ-Բահա
Բահայի ուսմունքի այս հրաշալի գաղափարը, որ սեփական առողջության մասին հոգալը կարող է ծառայել մարդկությանը, նոր է սկսել թափանցել աշխարհի գիտակցության մեջ։
Այժմ մենք գիտենք, որ յուրաքանչյուր մարդու անհատական առողջությունը ազդում է բոլորիս վրա: Երբ մեր շրջապատի մարդիկ առողջ են, դա խնայում է ռեսուրսներ և կյանքեր: Մարդիկ, ովքեր անտեսում են իրենց առողջությունը, ավելորդ բեռ են դնում առողջապահական համակարգի վրա՝ մեծացնելով հիվանդացությունն ու մահացությունը: Վաղ հիվանդությունն ու մահը ապագա սերունդներին զրկում են ավագ սերնդի սիրուց և առաջնորդությունից: Գրեթե ամեն կերպ, ձեր մարմնի մասին հոգ տանելը, լավ սնվելը և բավարար ֆիզիկական ակտիվությունը նպաստում են ավելի առողջ և երջանիկ աշխարհին:
Որտեղի՞ց սկսել: Ավելի քիչ միս կերեք։ Ավելի քիչ միս ուտելն ամենևին էլ պատվիրան չէ, բայց բահայի գրվածքները խրախուսում են այն, ինչպես նաև բազմաթիվ այլ առողջապահական և պետական մարմիններ, ներառյալ ՄԱԿ-ի Կլիմայի փոփոխության միջկառավարական խորհուրդը: Ի՞նչ կարող ենք անել անհատապես կամ խմբով:
Նախ, մտածեք միանալու բազմաթիվ մարդկանց, ովքեր մասնակցում են «Անմիս երկուշաբթիին»: Առանց մսի երկուշաբթիները առաջացել են Առաջին և Երկրորդ համաշխարհային պատերազմների ժամանակ՝ որպես դաշնակից զորքերին աջակցելու պատերազմին օգնելու միջոց: 2003 թվականին Ջոնս Հոփկինս Բլումբերգի հանրային առողջության դպրոցը և հանրային առողջության 20 այլ հիմնական դպրոցները կրկին ներդրեցին «Անմիս երկուշաբթի»՝ ի պատասխան ամերիկացիների առողջական վիճակի վատթարացման՝ նվազեցնելու կանխարգելելի հիվանդությունների դեպքերը, որոնք կապված են հագեցած ճարպերի մեծ քանակի օգտագործման հետ: 2009թ.-ին Անմիս երկուշաբթին համաշխարհային աջակցություն ստացավ մոլորակի շրջակա միջավայրի առողջության վրա մսի սպառման աճող ազդեցության պատճառով: Անհատներ և կազմակերպություններ ընդունել են շաբաթը մեկ օր առանց միս չուտելու մարտահրավերը:
Երկրորդ՝ աջակցեք տեղական գյուղատնտեսությանը: Հանդիպեք այն մարդկանց, ովքեր աճեցնում են ձեր սնունդը: Վայելեք մրգեր, բանջարեղեն, մեղր, ջեմ, հաց, աղանդեր և ավելին. այս ամենը կարող եք գտնել ձեր բնակության վայրում: Փորձեք ֆերմերների շուկաները; ճանապարհին մրգերի և բանջարեղենի կրպակներ, սննդի կոոպերատիվներ և բնական սննդի խանութներ, որոնք վաճառում են տեղական արտադրանք. տեղական մթերքներ փնտրեք համայնքային մթերային խանութներում։ Երբ դուք անձնական մակարդակով կապվում եք այն մարդկանց հետ, ովքեր աճեցնում են ձեր սնունդը, դա ստեղծում է բարեկամության և միասնության կապեր՝ մարդկության միասնությունը խթանելու ևս մեկ միջոց:
Գնեք օրգանական կամ ցողազերծված արտադրանք (առանց թունաքիմիկատների կամ ԳՄՈ-ների):
Եթե դուք սուրճ, թեյ կամ տաք կակաո եք խմում, երբ կարող եք, արեք «արդար առևտուր»: Ի՞նչ է արդար առևտուրը: Սա առևտրային համակարգ է, որը խթանում է ավելի արդար գլոբալ առևտուրը, հատկապես աղքատ շրջանների առևտրականների և արտադրողների համար, միաժամանակ աջակցելով շրջակա միջավայրին: Արդար առևտրի արտադրանքը երբեմն կարող է ավելի թանկ լինել, քանի որ դրանք ներկայացնում են այդ ապրանքների իրական արժեքը, ինչը նշանակում է, որ նրանք պարզապես արդարությամբ և հավասարությամբ վճարում են ֆերմերներին իրենց պարտքի գումարը:
Նվազեցրե՛ք դեն նետվող սննդի քանակը։ Գնեք միայն այն, ինչ կարող եք օգտագործել: Բնական ռեսուրսների սպառումը և դրանց ոչնչացումը գնալով ավելի լուրջ խնդիր է մեր հասարակության մեջ: Երբ մեր մայրերը մեզ ասում էին դատարկեք ափսեն, ամբողջը կերեք, քանի որ կան սոված մարդիկ, նրանք ճիշտ էին: Ավելի լավ որոշեք, թե ինչ է ձեզ անհրաժեշտ և սահմանափակեք այն, ինչ վատնում եք:
Մտածեք շրջակա միջավայրին օգնելու այլ ուղիների մասին: Ձեզ գաղափարներ պե՞տք են: Գնեք առանց դաժանության կոսմետիկա (ապրանքներ, որոնք փորձարկված չեն կենդանիների վրա)։ Փորձեք ոչ թե քիմիական, այլ բնական մաքրող միջոցներ: Օգտագործեք վերամշակված թղթե արտադրանք: Կրճատեք, վերաօգտագործեք, վերամշակեք:
Այս բոլոր անհատական և կոլեկտիվ գործողությունները կարող են օգնել մեր սեփական առողջությանը և մարդկությանը: Բայց մեր սոցիալական, տնտեսական և բնապահպանական խնդիրները շատ ավելի հրատապ են թվում, քան այս գործողություններից որևէ մեկը կարող է անմիջապես լուծել: Անհատական գործողություններից դուրս ի՞նչ կարող ենք անել մենք որպես հասարակություն, որպես մշակույթ, որպես աշխարհ:
