Ուզում եմ հավատալ, որ Աստված օգնում է մեզ:
Իհարկե, ես որոշակի օգնություն ունեի վերևից, երբ հետ եմ նայում և համեմատում, թե որտեղ եմ եղել դժվար ժամանակներում և որտեղ եմ հիմա: Ես ու կինս հարմարավետ ապրում ենք Նյու Ջերսիի արվարձաններում, ինչը հեշտ չէ ինձ նման միջին խավի տղայի համար: Ես խորհում եմ և շնորհակալություն եմ հայտնում ամեն առավոտ և ամբողջ օրը իմ բարի բախտի համար:
Ինչ-որ պահի մենք բոլորս գիտակցում ենք մեր ֆինանսական վիճակը՝ համեմատած ուրիշների հետ, հատկապես, երբ տեսնում ենք խիստ կարիք և մտածում կամ բարձրաձայն ասում. «Եթե Աստծո շնորհը չլիներ, ես կգնայի»: Ինչպես շատ այլ հայրեր և մայրեր, ես իսկապես երախտապարտ եմ մեր երեխաներին, հատկապես, երբ նրանք մեծանում են անկախ, լավ քաղաքացիներ դառնալու համար:
Արդյո՞ք նրանք պատահաբար դարձան հասարակության մտածված, արդյունավետ անդամներ։ Թե՞ Աստված ուղղեց մեր և նրանց ճանապարհը:
Հետադարձ հայացքով, ավելի լավ հարց կլիներ. «Աստված ուղղորդե՞լ է մեր գործողությունները նրանց մեծացնելիս»: Պատահակա՞ն էր, որ նրանք իրենք ունեին բնավորության ներքին ուժ։ Թե՞ այն փաստը, որ կինս ուսուցչուհի էր և այդքան լավ գիտեր բարոյական զարգացման փուլերը, ազդել է նրանց ուսուցման ձևի վրա: Դժվարություններ եղե՞լ են։ Իհարկե: Խոչընդոտնե՞ր: Միանշանակ։ Հիասթափություննե՞ր: Անշուշտ։ Բայց, ինչպես մեր կյանքում, երբ համառությունն ու համբերությունը տիրում էին, նրանց կյանքում էլ հայտնվեցին ցանկալի արդյունքները։
Եթե ձեր առօրյան դժվարանում է, ապա շուտով ձեր Տերը ձեզ մի բան կտա, որը կբավարարի ձեզ: Համբերատար եղեք վշտերի և փորձությունների ժամանակ, դիմացեք բոլոր դժվարություններին և բարդություններին բաց սրտով, հմայված ոգով և պերճախոս լեզվով՝ ի հիշատակ Ողորմածի: Իսկապես, սա գոհունակությամբ, հոգևոր գոյությամբ, երկնային խաղաղությամբ, աստվածային օրհնությամբ և երկնային սեղանով լի կյանք է: Շուտով ձեր Տերը կմեղմացնի ձեր պայմանները նույնիսկ այս աշխարհում: – Աբդուլ-Բահա, Բահայի համաշխարհային հավատ
Իմ սիրելի կինն ու ես հավատում էինք, որ մեր երեխաները հոգևոր էակներ են, ինչպես նաև նյութական էակներ, և վերելքների և վայրէջքների, կողմնակի ուղիների և ուղիղ ճանապարհների, աղետների և թագադրման նվաճումների կյանքի շրջապտույտը փորձարկեց այդ տեսությունը: Աստված այնտեղ էր, որ օգնե՞ր։
Սա, իհարկե, կախված է նրանից, թե մարդը հավատում է աստվածային օգնությանը, թե միայն իր կարողություններին և ուրիշ ոչ մեկին: Իհարկե, մեր երկու երեխաներին մեծացնելու հարցում հետևողականությունն ու կայունությունը մեծապես օգնեցին արդյունքներին, և հավատը կարևոր դեր խաղաց:
Հավատը աջակցում է մեզ, կամ պետք է աջակցի մեզ փորձության և ձախողման ժամանակ: Մենք հավատում ենք, որ ամեն ինչ կստացվի դեպի լավը, որ Աստծո ծրագիրը լուսավորում է մարդկության համատեղ կյանքը այս մոլորակի վրա, և, հետևաբար, մեզանից յուրաքանչյուրն ունի իր դերը մեր երեխաների կյանքը ավելի լավը դարձնելու գործում: Մենք հավատում ենք, որ Աստված մեզ ամենալավն է ցանկանում.
Հոգևոր աշխարհում աստվածային պարգևներն անվերջ են, քանի որ այս աշխարհում չկա ոչ բաժանում, ոչ քայքայում, ինչը բնորոշ է նյութական գոյության աշխարհին: Հոգևոր գոյությունը կեցության բացարձակ անմահություն է, ամբողջականություն և անփոփոխություն։ Ուստի պետք է շնորհակալություն հայտնենք Աստծուն, որ մեզ համար ստեղծել է թե՛ նյութական հարստություն, թե՛ հոգևոր պարգևներ։ Նա մեզ տվել է նյութական պարգևներ և հոգևոր շնորհներ, արտաքին տեսողություն՝ տեսնելու արևի լույսը և ներքին տեսողություն՝ Աստծո փառքը ընկալելու համար: Նա ստեղծել է արտաքին ականջը՝ ձայնի մեղեդիները վայելելու համար, իսկ ներքին ականջը, որով մենք կարող ենք լսել մեր Արարչի ձայնը: Մենք պետք է ձգտենք սրտի, հոգու և մտքի էներգիայով զարգացնել և դրսևորել ֆենոմենալ աշխարհի իրողությունների մեջ թաքնված կատարելություններն ու առաքինությունները, քանի որ մարդկային իրականությունը կարելի է համեմատել սերմի հետ: Եթե սերմ ցանենք, դրանից մի հզոր ծառ դուրս կգա։ Աբդուլ-Բահա, Համընդհանուր խաղաղության հռչակագիր
Եթե մենք հավատում ենք, որ հույսը անհետացել է, որ բոլոր հույսերը լքել են մեզ, ապա մեր կյանքը իսկապես մութ է դառնում: Բայց եթե մենք հավատում ենք, որ սերմ ցանելով կարող ենք հզոր ծառ ստեղծել, մենք հավատ և հույս ունենք:
Ֆիզիկապես և հոգևորապես մեր միությունը երեխաներին ստեղծեց որպես օրհնություն մեր էության համար: Այս սերմերից աճեցին հզոր ծառեր և տարածեցին իրենց ճյուղերը։ Այս ճյուղերի պտուղներից ծնվեց մի թոռնուհի, ով էլ ավելի մեծ ուրախություն, ավելի իմաստ բերեց մեր կյանքին։ Աստված մեզ ուրախություն է տվել իմանալու, որ կյանքը շարունակվում է, և որ այս երիտասարդները կկատարեն իրենց ճակատագիրը՝ հանուն ողջ մարդկության երջանկության և բարելավման:
Ի՞նչ եք կարծում, Աստված որևէ դեր խաղու՞մ է ձեր կամ ձեր երեխաների դաստիարակության մեջ:
