Հակամարտությունները և տարաձայնությունները նորություն չեն մեր աշխարհի համար. Նրանք մեզ ուղեկցել են արձանագրված պատմության ընթացքում, քանի որ ֆիզիկական և մշակութային տարանջատումը նորմա էր մարդկային զարգացման ոչ այնքան առաջադեմ փուլերում:
Այնուամենայնիվ, մենք այժմ ապրում ենք մի աշխարհում, որն այլևս չի կարող հանդուրժել նման վերաբերմունքն ու վարքագիծը:
Այսօր, երբ առաջընթացի ուժերը միավորել են աշխարհը, մի փոխկապակցված գլոբալ հանրության մեջ, որն ամեն օր ավելի փոխկախված է դառնում, մի երկրի գործերն ազդում են բոլոր մյուսների վրա:
Այժմ մի քանի երկրներ հնարավորություն ունեն ոչնչացնելու ողջ մարդկային կյանքը այս մոլորակի վրա, ինչը նշանակում է, որ մենք պետք է աշխատենք միավորել աշխարհը և կանխել նման պոտենցիալ աղետը:
Բահայի ուսմունքներն առաջարկում են գաղափարներ, ռազմավարություններ և համակարգված պլաններ և լուծումներ՝ մեր աշխարհը փոխելու այս մոնումենտալ առաջադրանքն իրականացնելու համար: Բահայի համաշխարհային համայնքն ունի հստակ ծրագրեր և գործընթացներ՝ զարգացնելու այն կարողությունները, որոնք մեզ անհրաժեշտ են առաջընթացի և բարգավաճման համար: Բահայի ուսմունքները կարող են արթնացնել և ազատել յուրաքանչյուր անհատի և խմբի թաքնված ներուժը՝ լուծելով մեր խնդիրները և հասնելով մեր բարձրագույն նպատակին: 1912 թվականին Միացյալ Նահանգներում իր ունեցած ելույթում Աբդուլ-Բահան բացահայտեց մարդկության ճակատագրի այս փոփոխության շարժիչ ուժը.
Այսօր մարդկային աշխարհին անհրաժեշտ է միջազգային միասնություն և հաշտեցում։ Այս մեծ հիմնարար սկզբունքները հաստատելու համար անհրաժեշտ է շարժիչ ուժ: Ինքնին հասկանալի է, որ նյութական միջոցներով հնարավոր չէ հասնել մարդկային աշխարհի միասնությանը և Մեծագույն Խաղաղությանը: Դրանք չեն կարող հաստատվել քաղաքական ուժով, քանի որ ազգերի քաղաքական շահերը տարբեր են, իսկ ժողովուրդների քաղաքականությունը տարբերվում է և հակասում: Նրանք չեն կարող հիմնվել ռասայական կամ հայրենասիրական ուժի վրա, քանի որ դրանք մարդկային ուժեր են՝ եսասեր և թույլ: Ռասայական տարբերությունների և հայրենասիրական նախապաշարմունքների բուն բնույթը խանգարում է այս միասնության և ներդաշնակության իրականացմանը: Ուստի ակնհայտ է, որ մարդկության թագավորության միասնության խթանումը, որը Աստծո բոլոր Հայտնիչների ուսմունքների էությունն է, անհնար է, բացառությամբ աստվածային զորության և Սուրբ Հոգու շնչի:
Բահայիները հավատում են, որ այս ուսմունքները կբացեն մարդկության համար երկար սպասված չափահաս կյանքը և կօգնեն մեզ հետ թողնել մեր մանկության և պատանեկության այն միտումները, սովորույթներն ու ասպեկտները, որոնք խանգարում են մեր հետագա աճին և զարգացմանը:
Գլոբալիզացիայի այս գործընթացում մենք կսովորենք ընկերանալ մեզնից տարբերվող մարդկանց հետ և զարգացնել իսկական և սիրառատ հարաբերություններ բոլոր մյուս սովորույթների և մշակույթների հետ: Մենք կսովորենք համագործակցել ուրիշների հետ, այլ ոչ թե մրցել՝ բոլոր ազգերին դիտարկելով որպես մեկ ընտանիքի անդամներ՝ մեկ ընդհանուր նպատակով:
Քանի որ մենք խթանում ենք միասնությունը բազմազանության մեջ և զգալով դրա օգուտները, անմիաբանության, նախապաշարմունքների և անարդարության կործանարար սոցիալական պրակտիկան աստիճանաբար կվերանա ճշմարտության, սիրո և արդարության լույսի ներքո: Բազմազանության մեջ միասնությունը կդառնա արժեքավոր սկզբունք և պրակտիկա, որը կճանաչվի բոլորի բարեկեցության մեջ իր կարևոր ներդրման համար: Ծառայությունը, զոհաբերությունը և մեր կյանքը բարելավելու ցանկությունը նոր հոգևոր իմաստներ կստանան:
Երբ մենք մաքրենք մեր շարժառիթները և սովորենք միասին աշխատել, փոխըմբռնումը, հոգատարությունը և օգտակար լինելը կդառնան նորմալ, իսկ բարեկեցությունն ու երջանկությունը կավելանան: Մենք սկսում ենք այս փոխակերպումը մեր իսկ մտքում և սրտում և աստիճանաբար փոխակերպում մեր բնավորությունը՝ դառնալով այն ազնիվ և ընդունակ էակները, ինչպիսին ստեղծվել ենք: Մեր ներսում գտնվող թաքնված ուժերն ի վիճակի են իրականացնել այս փոխակերպումը: Ընդամենը պետք է անկեղծ ու մշտական ջանք։
Զուգահեռ դրան պետք է աճեցնել մեր մտքերի, զգացմունքների և արարքների շուրջ մշտապես խորհելու և վստահելի գիտական ու հոգևոր գիտելիքներին դիմելու մեր կարողությունը։ Մենք չպետք է տրվենք էգո և էթնոկենտրոն լինելու մեր անհաս հակումներին:
Երբ մենք հասունանանք, մենք ավելի ու ավելի կբարձրանանք մեր մանկական և պատանեկան հակումներից՝ գիտակցելու մեր իրական էությունը՝ որպես հոգևոր էակներ: Մենք կճանաչենք մարդկության ներհատուկ միասնությունը և ուրախություն կգտնենք ուրիշներին ծառայելու մեջ, այլ ոչ միայն ինքներս մեզ ծառայելու մեջ: Մենք այլևս չենք զգա մրցելու, համեմատելու, հակասելու կամ մեզ ուրիշներից վեր դասելու անհրաժեշտություն, այլ կձգտենք համագործակցել և օգնել ուրիշներին սիրո և ընկերակցության ոգով:
Ուզենք, թե չուզենք, մենք ընդհանուր ապագա ունենք։ Մեր անհատական բարեկեցությունը կապված է մնացած մարդկության բարեկեցությունից: Մենք նպաստում ենք այս ապագային՝ բարձրացնելով մեր խոսակցություններն ու գործողություններն այսօր՝ հաշվի առնելով հավաքական փոխըմբռնման, բազմազանության մեջ միասնության և բոլորի համար արդարության սկզբունքները:
Այս կերպ մենք կարող ենք ազատվել ռեպրեսիվ, մրցակցային վերաբերմունքից, պառակտիչ միտումներից, կոռուպցիայից և հակամարտություններից, որոնք այսօր մեր աշխարհի ընդհանուր հատկանիշներն են:
Մենք կարող ենք ձգտել բարձրացնել ճնշվածներին, մխիթարել զրպարտվածներին և միավորել բոլոր մարդկանց մտքերը, սրտերը և կամքը մեկ ընդհանուր գործի մեջ: Երբ մենք մեկնում ենք այս վեհ ճանապարհորդությանը, մենք աստիճանաբար սովորում ենք համակարգել աշխարհի բոլոր էներգիաներն ու ռեսուրսները, որպեսզի մեզանից յուրաքանչյուրը կարողանա իրացնել մեր ողջ ներուժը, որպեսզի կարողանանք մեր բաժինը ներդնել ողջ մարդկության բարօրության մեջ:
Մեզանից յուրաքանչյուրը նման է մի կաթիլի մարդկության օվկիանոսում: Մենք կարող ենք համախմբվել մեր համայնքներում՝ ստեղծելու առուներ և գետեր, որոնք կմիացնեն և կնպաստեն այս օվկիանոսին: Մենք բոլորս կարող ենք մասնակցել այս գործընթացին, քանի որ Բահաուլլայի հայտնությունը յուրաքանչյուր մարդու հրավիրում է միանալ այս շարժմանը` աշխարհը նորոգելու համար:
