Հուսահատված, բայց ոչ զարմացած այն է, թե ինչ զգացի, երբ կարդացի 12-րդ հեռուստաալիքի լրատվական հաղորդավարի շուրջ սկանդալի մասին Ֆենիքսում, Արիզոնա, Վանեսա Ռուիզ: Որոշ հեռուստադիտողներ կարծես դժգոհ էին տիկին Ռուիսի կողմից իսպաներեն բառերի արտասանությունից: Նա դրանք արտասանում է իսպաներեն. որքան տարօրինակ է դա:
Երբ ես առաջին անգամ այցելեցի Արիզոնա շատ տարիներ առաջ, ես նկատեցի, որ նահանգում մարդկանց մեծամասնությունը անգլերեն է օգտագործում Casa Grande-ի արտասանությունը: Ինձ սա հիասթափեցրեց, քանի որ ես հարգում եմ լեզուն և հավատում եմ, որ յուրաքանչյուր բառ արժանի է հնարավորինս մոտ արտահայտվել իր սկզբնական ձևին: Ես խնդիր չունեմ, եթե այլ էթնիկ կամ մշակույթ ունեցող մարդիկ դրանք սխալ են արտասանում, բայց երբ լսեցի, որ իսպանացի տղամարդն ասում էր Casa Grande այնպես, ինչպես սպիտակները, ես հարցրի նրան այդ մասին: Նա ուսերը թոթվեց և ասաց. «Այստեղ նրանք այդպես են ասում», կարծես նրա սեփական մշակույթն ու լեզուն նշանակություն չունեն:
Անգամ միջնակարգ դպրոցում ինձ անհանգստացնում էր այն, որ իմ հայ ընկերները՝ Քերոփ և Սերոբ եղբայրները, ծաղրից կամ ավելի վատ՝ հալածանքներից խուսափելու համար նախընտրում էին իրենց Բոբ և Բիլ անվանել։
Պարսիկ ընկերներն իրենց ազգանունը Էսկանդարզադեից, որն արտասանվում է այնպես, ինչպես գրված է, կրճատել են Էսկանդարի, քանի որ մարդիկ անընդհատ կակազում էին իրենց անունը արտասանելիս:
Ես հրեա ազգականներ ունեմ, ովքեր ամբողջովին փոխել են իրենց ազգանունները, քանի որ այդ ազգանունները դժվարացրել են նրանց համալսարան ընդունվելը (մոտ վաթսուն տարի առաջ) և աշխատանք գտնել իրենց ընտրած ոլորտում:
Վիետնամցիների կողմից ղեկավարվող եղունգների սրահներում բոլորն ունեն անգլերեն անուն: Ինչո՞ւ է շատ հաճախորդների համար բարդ նրանց անվանել իրենց անուններով:
Մի անգամ ես ունեի մի աշխատակից, ով ակնհայտ նախապաշարմունքներ ուներ լատինաամերիկացիների նկատմամբ: Նա դժգոհեց. «Նրանք նույնիսկ Հիսուսի անունը չեն կարողանում ճիշտ արտասանել»։ Երբ ես պատասխանեցի, որ արտասանությունը և գուցե ինքնին անունը տարբեր երկրներում/լեզուներում տարբեր կլիներ, և որ Հիսուս անունը արտասանում ենք անգլիական, նա կատաղեց և հրաժարվեց ընդունել, որ ինչպես ենք արտասանում Հիսուս անունը ԱՄՆ-ում, Քրիստոսի անվան բնօրինակ տարբերակը չէ:
Եվ ես զարմանում եմ, թե ինչու, ինչպես ես ականատես եղա, որոշ ամերիկացիներ, ովքեր ցանկանում են, որ բոլորը, ովքեր ապրում կամ այցելում են մեր երկիր, խոսեն անգլերեն և ճիշտ արտասանեն այս բառերը, պնդում են, որ մարդիկ այն երկրներում, որտեղ նրանք ճանապարհորդում են, իրենց հետ անգլերեն խոսեն:
Ես գնահատում եմ այս խորհուրդը, որն աշխատում է երկու ուղղությամբ՝ թե՛ փոքրամասնության, թե՛ մեծամասնության համար.
Կառուցողական խորհրդակցությունը հնարավոր է միայն այն դեպքում, երբ և՛ փոքրամասնությունները, և՛ մեծամասնությունները հրաժարվեն իրենց համառ կառչածությունից գերազանցության և նվաստացման երկարամյա և սխալ վերաբերմունքից՝ հնագույն դժգոհությունների համար, անկախ նրանից, թե որքանով են արդարացված դրանց ծագումը. և ծայրահեղ ծխական կապերից, որոնք այլասերված են առողջ և ողջամիտ հպարտության, որը բոլոր խմբերը իրավամբ զգում են իրենց հատուկ մշակույթում: Փոքրամասնությունները և մեծամասնությունները պետք է ընդունեն համաշխարհային հասարակության ընդլայնված տեսակետը, որը բոլոր մարդկանց դիտարկում է որպես մեկ մարդկային ընտանիքի անդամներ՝ միավորված իրենց հիմնական ձգտումներում, բայց հարստացած մարդկային մտքի, լեզվի, կրոնի և մշակույթի թանկարժեք բազմազանությամբ: Մարդկության միասնության նման համընդհանուր և անսասան գիտակցության զարգացումն անհրաժեշտ է փոքրամասնությունների իրավունքների լիարժեք իրացման համար։ – Բահայի միջազգային համայնք, փոքրամասնությունների իրավունքներ, փետրվար 1992թ
Երբ ընդունվում է մարդկության միասնության հայեցակարգը, այդ խնդիրները փաստացի վերանում են։ Աբդուլ-Բահան այսպես է արտահայտվել.
Մարդկության ամենահրատապ կարիքը մարդկության աշխարհի միասնության հռչակումն է. սա Բահաուլլայի մեծ սկզբունքն է: Մարդկանց աշխարհը թթխմորելու է սերը, որը կապահովի հպարտությունից, կեղեքումից ու ատելությունից հրաժարվելը։ – Աբդուլ-Բահա, Աստվածային փիլիսոփայություն։
Մենք բոլորս կարող ենք մարդկության հանդեպ այս սիրո օրինակ լինել՝ խրախուսելով մարդկանց հարգել իրենց նախնիների մշակույթը, ի լրումն իրենց բնակության երկրի մշակույթի:
Հեռուստատեսային լրատվական հաղորդավարուհի տիկին Ռուիզը, պատասխանելով քննադատություններին, ասաց. «Թույլ տվեք հստակ ասել. ես երբեք չեմ մտադրվել անհարգալից կամ արհամարհական վերաբերմունք ցուցաբերել, ճիշտ հակառակը: Ես իսկապես զգում եմ, որ ես հարգանքի տուրք եմ մատուցում Արիզոնայի վաղ, բնիկ վերաբնակիչներից ոմանց, որոնք ցանկանում էին, որ որոշ բաներ ասվեն»:
2015 թվականի սեպտեմբերի 3-ի հոդվածում Արիզոնայի լրատվական հաղորդավարը վիճաբանության մեջ մտավ իսպաներենի իր առոգանության և օգտագործման շուրջ, որը հրապարակվել էր nytimes.com կայքում, հեղինակներ Ֆերնանդա Սանտոսը և Քրիստին Հաուզերը մեջբերեցին տիկին Ռուիսի ֆեյսբուքյան գրառումը.
«Ձեր որոշ խնդրանքների վերաբերյալ իմ մեկնաբանությունները արվել են հարգանքից և ճանաչումից ելնելով նրանցից ոմանց համար, ովքեր դիտում են մեզ և զարմանում, թե ինչու եմ ես որոշ բաներ ասում որոշակի ձևով իսպաներեն», - գրել է նա: — Ավելի քան ուրախ էի բացատրել և պարզաբանել: Ոչ ավելին»:
Նա ավելացրեց. «Ես հիմա ավելի քան երբևէ հպարտ եմ, որ ամերիկացի եմ և նաև լատինաամերիկացի: Շնորհակալություն։ Գրասիաս»։
Ես երախտագիտությամբ պատասխանում եմ տիկին Ռուիզին. «De nada»:
