Քաղաքականությունն ըստ սահմանման երկու բան է նշանակում՝ երկիրը կառավարել և անհատական կամ կուսակցական իշխանության հասնելու հույս ունենալ: Բահայիները այս երկու բաները համարում են հակադիր՝ ինչպես ջուրն ու յուղը, դրանք լավ չեն լուծվում:
Մեզ պետք է կառավարում, որը թեպետ կարևոր է հասարակության և քաղաքակրթության զարգացման համար, բայց իշխանության հետապնդումը խաթարում և ոչնչացնում է բուն զարգացման նպատակը։ Քաղաքական իշխանություն հետապնդելը հանուն անձնակիան շահերի, այլ ոչ թե հանուն ժողովրդի, կարող է առաջացնել պառակտում, զայրույթ և ատելություն, և հաճախ հանգեցնում է նրան, որ հասարակությունը ստանում է կառավարիչներ և ղեկավարներ, որոնք վատագույններն են, ոչ թե լավագույնները: Հեռուստատեսային լուրերն ամեն ժամ ապացուցում են այս փաստը։
Սա միայն պատճառներից մեկն է, թե ինչու են բահայիները խուսափում կուսակցական քաղաքականությունից.
Թեև նրանք հավատարիմ են իրենց կառավարություններին, թեև խորապես հետաքրքրված են այն ամենով, ինչը ազդում է նրանց անվտանգության և բարեկեցության վրա՝ այնուամենայնիվ, նրանք պատրաստ են կիսվել ամենով, ինչը առաջ կտանի կառավարության լավագույն շահը:
Բահաուլլայի հետևորդները հավատում են, որ Աստծո հանդեպ հավատը վեր է քաղաքական ասպարեզի փոթորիկներից, պառակտումներից և վեճերից: Նրանք իրենց Հավատը համարում են էապես ոչ քաղաքական, իր բնույթով ազգային սահմանները գերազանցող, խիստ ոչ կուսակցական և ամբողջովին հեռու ազգայնական նկրտումներից, մղումներից և նպատակներից: Այս Հավատը չի ճանաչում դասերի կամ կուսակցությունների բաժանում: Նա առանց վարանելու կամ երկիմաստության ստորադասում է ամեն նեղ անձնական շահերին՝ անհատական, տարածաշրջանային կամ ազգային, մարդկության գերակա շահը: Այսպես, փոխկապակցված ժողովուրդների և ազգերի աշխարհում փոքրամասնության շահը լավագույնս ձեռք է բերվում հոգ տանելով ամբողջի մասին, և որ ոչ մի անփոփոխ օգուտ չի կարող տրվել բաղկացուցիչ մասերին, եթե անտեսվում կամ շրջանցվում են ընդհանուրի շահերը: Շողի էֆֆենդի, Բահաուլլայի համաշխարհային կարգը
Այնուամենայնիվ, շատ բահայիներ պետական աշխատողներ են: Ես ինքս նրանցից մեկն էի 39 տարի ծառայելով Նյու Ջերսի նահանգին: Սկզբում ընդունվելով որպես բաժնետոմսերի գործավար՝ ես բարձրացա աստիճանները և փորձեցի իմ բոլոր գործերում կիրառել բահայի իդեալները՝ իմաստություն, հավատարմություն, անկախություն, խոհեմություն, անկեղծություն և բարություն: Ես հեռու էի կատարյալ լինելուց, բայց առանց համագործակցության և փոխադարձության ոգու չէի կարողանա կատարել ինձ հանձնարարված առաջադրանքներից որևէ մեկը։
Կուսակցական քաղաքականությունից խուսափելու համար բահայիները իսկապես զբաղեցնում են նշանակված քաղաքական պաշտոններ՝ ծառայելու մարդկությանը, բայց չեն զբաղեցնում ընտրված պաշտոններ, եթե նրանք խիստ անկուսակցական չեն: Ինչո՞ւ։ Դե, եթե դուք անցել եք ժամանակակից քաղաքական ընտրությունների ցիկլը, դուք տեսել եք գովազդներ, որոնք հարձակվում են, խեղաթյուրում գրառումները, նվաստացնում և նույնիսկ բացահայտ սուտ են ասում հակառակորդ թեկնածուների մասին: Այս բոլոր միջկուսակցական վեճերը խախտում են բահայիների միասնության ոգին: Ընտրելով իրենց ժողովրդավարական ճանապարհով ընտրված վարչական մարմինները տեղական, ազգային և միջազգային մակարդակներում՝ բահայիները խուսափում են քարոզարշավից, թեկնածուներ առաջադրելուց և քարոզարշավ իրականացնելուց հենց այս բաժանման պատճառով:
Թող ձեռնպահ մնան իրենց երկրի... քաղաքական կուսակցական նկրտումներից, իրենց կառավարությունների քաղաքական, կուսակցական ու խմբակցությունների ծրագրերին խոսքով կամ գործով միանալուց։ Նման վեճերի ժամանակ նրանք չպետք է մեղադրեն և չանցնեն որևէ մեկի կողմը: Ինչպես նաև չպետք է ծրագրեն կամ նույնականացնեն իրենց որևէ նախապաշարմունքներ պարունակող համակարգի հետ, այլ հակառակը, ծառայեն այն համաշխարհային ընկերության գործին, որը նրանք ձգտում են պահպանել և զարգացնել:
Կուսակցական քաղաքականությանը չմիջամտելու այս վերաբերմունքը չի նշանակում, որ բահայիները, անտարբեր են իրենց երկրի կառավարմանն առնչվող հարցերից, կամ խուսափում են ակտիվորեն ներգրավել իրենց համաքաղաքացիներին օրվա խնդիրները հասկանալու և լուծելու մեջ: Բահայիները դա անում են դիսկուրսի միջոցով, հասարակության բոլոր մակարդակներում սովորելու և մասնակցության խոնարհ վերաբերմունքի միջոցով, անհատների և կազմակերպությունների հետ: Օրինակ, ես իմ համայնքի բնապահպանական հանձնաժողովի անդամ եմ և առաջարկում եմ իմ ձայնն ու քվեարկությունը հողօգտագործման հայտերի վերաբերյալ: Բնապահպանական այս հանձնաժողովը նաև կշռադատում է նոր շինարարական ծրագրերի օգուտները կամ վնասները հասարակությանը:
Բահայիները նաև հավատարիմ են համաշխարհային սոցիալական բարեփոխումներին: Ողջ աշխարհում նրանք, այլ առաջադեմ խմբերի հետ միասին, մասնակցում են խաղաղության նպատակներին հասնելու միջոցառումներին, աշխատում են բարելավել ռասայական հարաբերությունները, բարելավել երեխաների կրթությունը և ամրապնդել հարևանություններում միասնությունը:
Այն, ինչ մենք այսօր տեսնում ենք քաղաքականության մեջ, ավելի քան տխուր է. այն բացարձակապես վնասակար է դարձել ողջ աշխարհի կայուն կառավարությունների և ժողովուրդների առաջընթացի համար։ Քաղաքական տարաձայնությունները և միլիոնավոր քաղաքացիների վրա ազդող հարցերի շուրջ կոնսենսուսի հասնելու ձախողումը ակնհայտորեն ցույց են տալիս, որ ներկայիս կառույցներն այլևս չեն աշխատում.
Եթե երկար փայփայված իդեալներն ու ժամանակին հարգված ինստիտուտները, եթե որոշակի սոցիալական ենթադրություններ և կրոնական բանաձևեր դադարել են նպաստել ողջ մարդկության բարօրությանը, եթե դրանք այլևս չեն ծառայում անընդհատ զարգացող մարդկության կարիքներին, ապա դրանք կտապալվեն և կհեռացվեն ինչպես այլ հնացած և մոռացված դոկտրինաներ: Ինչու՞ նրանք պետք է խուսափեն անկումից, որը կատարվում է մարդկային յուրաքանչյուր ինստիտուտի հետ, այն աշխարհում, որը ենթարկվում է փոփոխման և անկման կայուն օրենքին: Իրավական ստանդարտների քաղաքական և տնտեսական տեսությունները նախագծված են բացառապես պաշտպանելու ողջ մարդկության շահը, և ոչ թե խաչել մարդկությանը որևէ կոնկրետ օրենքի կամ դոկտրինայի ամբողջականությունը պահպանելու համար:
Մեզ անհրաժեշտ են լայն փոփոխություններ, ասում են բահայի ուսմունքները, ոչ միայն մեր կառավարման համակարգերի կառուցվածքում, այլ նաև մեր տեղական, պետական, ազգային և միջազգային առաջնորդների սրտերում և մտքերում: Այս փոփոխությունները մեզ տրվել են Բահաուլլայի կողմից, ով բացահայտեց նոր հոգևոր օրենքներ և համակարգեր՝ ի բարօրություն մարդկության: Այս պահին մենք պետք է իրականացնենք դրանք.
Այն ենթադրում է ժամանակակից հասարակության կառուցվածքի բնական փոփոխություն, այնպիսի փոփոխություն, որը աշխարհը դեռ չի ապրել։ Սա մարտահրավեր է, միևնույն ժամանակ, համարձակ և մեծամասշտաբ՝ ազգային դավանանքների հնացած կարծրատիպերին: Արժեքային համակարգերը, որոնք իրենց ժամանակից անցել են, և որոնք իրադարձությունների սովորական ընթացքի մեջ, ձևավորվում և վերահսկվում են ի վերուստ, պետք է իրենց տեղը զիջեն նոր ավետարանին, որը սկզբունքորեն տարբեր է և անսահման ավելի վեհ, քան այն, ինչ աշխարհն արդեն պատկերացրել է: Այն պահանջում է ոչ պակաս, քան ողջ քաղաքակիրթ աշխարհի վերակառուցումն ու ապառազմականացումը՝ մի աշխարհ, որը միավորված է իր կյանքի բոլոր կենսականորեն կարևոր ասպեկտներով, իր քաղաքական մեխանիզմով, նրա հոգևոր նկրտումներով, իր առևտրով և ֆինանսներով, իր գրերով, և, այնուամենայնիվ, հարուստ է իր ազգային յուրահատկություններով, ինչպես նաև ֆեդերատիվ միավորներով:
